AHRENS, Violetta Martha Frederique

  Casper Léon Eugène GIRARD (1918-1980)

Notes:

Burgerlijke Stand van Batavia:
26-06-1934 Vestiging Gang Talib II/14 A/14

Het dagblad: uitgave van de Nederlandsche Dagbladpers te Batavia 26-11-1945:

Mevr. Violette Marthe Frederique Ahrens-Girard, wonende Gang Ketapang 13B, werd op 22 dezer
omstreeks 9 uur v.m. door 2 Indonesiers gekleed in politie-uniform,
ontvoerd. Zij werd weggebracht in een bruingekleurde auto.
Sindsdien werd niets meer van haar vernomen.

Opgegeven als vermist, (ontvoerd en vermoord), op 16 november 1948
herbegraven op het ereveld Mentung Pulo, vak II, grafnummer 252

De term "bersiap" heeft betrekking op de periode direct na de Japanse capitulatie op 15-8-1945. In het voormalig Nederlands-Indië
(met name op Java) probeerden nationalisten (ook wel pemoeda's genoemd) te verhinderen dat de Nederlanders weer het
gezag over Indië zouden herstellen.
Alle volboed-Nederlanders, zowel burgers als militairen, waren door de Japanners geïnterneerd in zogenaamde Japanse burgerkampen
of Japanse krijgsgevangen­kampen. De halfbloed Nederlanders, ook wel Indo's genoemd, werden deels ook geïnterneerd, maar vele Indo's
bleven buiten de kampen (afhankelijk van het percentage Indisch bloed); zij werden daarom soms wel 'buitenkampers' genoemd.

Direct na de capitulatie van Japan ontstond er een machtsvacuüm (de Japanners vertrokken, de Nederlanders zaten in kampen,
de Engelsen (die het gebied van het voormalig Nederlands-Indië door de geallieerde autoriteiten onder hun gezag kregen) kwamen
pas in de loop van oktober 1945, dus ongeveer 2 maanden na het vertrek van de Japanners, daadwerkelijk op Java en de andere
eilanden van Indië aan wal.

De Indonesische nationalisten maakten van dit machtsvacuüm gebruik om overal (met name op Java) de macht in handen te nemen.
Dit ging gepaard met rampok- en moordpartijen (vooral in de grote steden) en internering van Nederlanders, die de Japanse kampen
hadden verlaten om familieleden op te zoeken en terug te keren naar hun oorspronkelijke woonplaatsen of van Indo', die tijdens de
Japanse bezetting niet waren geïnterneerd. Deze internering van Nederlanders door de Indonesiërs vond plaats in zogenaamde
Republikeinse kampen.

Om te voorkomen, dat zij werden geïnterneerd door de Indonesiërs, zochten vele Nederlandse families bescherming in gebouwen of
woonwijken, die eerst nog door Japanners, later door Engelsen, weer later door Nederlandse militairen werden beschermd. Deze kampen
worden aangeduid als Opvangkampen.
De term Bersiapkampen wordt nu gebruikt voor drie soorten kampen:

(1) de Republikeinse kampen, waarbij totaal ongeveer 50.000 Nederlanders door de Indonesiërs werden geïnterneerd
(periode oktober 1945 tot mei 1947),

(2) de ex-Japanse kampen, waarin totaal ongeveer 100.000 Nederlanders verbleven in afwachting van hun evacuatie naar Nederland of hun
overbrenging naar speciaal ingerichte Opvangkampen (periode augustus 1945 tot medio 1946) en

(3) de Opvangkampen, waarin ongeveer 100.000 Nederlanders verbleven in afwachting van hun evacuatie naar Nederland of hun terugkeer
in de Indische samenleving.